vrijdag 30 juni 2017

Aftellen

Ik zie hen langzaam de grote speelplaats opdruppelen. Stralende gezichtjes, kleine beentjes, huppel huppel hup - niet treuzelen! Af en toe zwaait er eentje, oogjes schitteren als ze mama of papa ontwaren in het kluitje ouders dat, met een lichte doch duidelijk aanwezige krop in de keel, hen staat op te wachten. In alle buiken brandt een mengeling van opwinding en heimwee. Daar schalt plots een vertrouwd muziekje uit de boxen. Sommigen dansen de ziel uit hun lijfjes, anderen staren verbouwereerd naar hun swingende juf of meester. Dan is het zover : nieuwjaarsgewijs tellen ze af naar de zomervakantie. Na een luid gejoel daalt plots de realiteit neer. De zesdeklassers horen niet meer in deze school, en mijn oudste is op enkele seconden het kleuterleven ontgroeid. De kaarten liggen anders, en met een dikke knuffel en een welgemeende dankjewel nemen ze afscheid van hun vertrouwde juf en meester. Een bladzijde slaat om, een eerste diploma gaat aan de muur. En we hopen oprecht  dat het een kei kei keileuke zomer mag worden.